De laatste weekjes
Blijf op de hoogte en volg Frederique
05 Juni 2014 | Sri Lanka, Weligama
Hallo allemaal!
Dit zal mijn laatste blog in Sri Lanka zijn. Nog 2 weken stage en dan stappen we alweer het vliegtuig in terug naar Nederland. Ongelofelijk hoe snel de tijd voorbij is gevlogen! We hebben het echt fantastisch hier met alle jongens van Hellabeem. Afgelopen weekend zijn we 2 dagen op pad gegaan met alle jongens die hier wonen en al het personeel. Om 2 uur 'snachts stonden we paraat om mee te helpen alle jongens in de bus te tillen en spullen te sjouwen. Om 3 uur had iedereen een plekje in de bus en waren alle 7 rolstoelen zo ver uit elkaar gehaald dat ze mee konden. Tijd om te slapen was er niet want de jongens waren zo enthousiast dat ze meteen muziek begonnen te maken. Na 4,5 uur rijden kwamen we aan in Pinnewela waar we een olifantenweeshuis gingen bezoeken. Ik was er al geweest met ons mam dus kon ik me bezig houden met het observeren van de jongens. Het geluk straalde ervan af! De meesten hadden nog nooit een olifant gezien! Nadat we een groepsfoto hadden gemaakt en gekeken hadden hoe de olifantjes werden gevoerd zijn we nog gaan kijken bij een gehandicapte olifant die ergens ver weg tegen het hek aan stond. Zijn been was uit de kom dus hij zal de rest van zijn leven tegen dat hek aan blijven hangen. Het was super zielig om te zien en ik zag ook dat het impact had op de jongens aangezien zij ook gehandicapt zijn. De meesten gehandicapten kinderen in Sri Lanka komen niet ver omdat er geen speciaal vervoer voor hen is. Veel kunnen niet naar school of zelfs niet uit huis. Gelukkig zijn er plekken zoals Hellabeem waar zij een toekomst hebben.
Ze vertelden ons dat we naar het meer moesten lopen omdat de olifanten daar gingen baden. Helaas was dat niet mogelijk met alle jongens dus bleven we bij de weg staan kijken hoe ze voorbij kwamen en dat was al fantastisch! De jongens keken hun ogen uit.
Na Pinnewela zijn we door gereden naar Kandy, naar de Temple of the Tooth, de beroemdste tempel van Sri Lanka waar de tand van Boeddha ligt. Het was een heel circus om de jongens daar binnen te krijgen aangezien de rolstoelingang niet geheel rolstoelvriendelijk was maargoed uiteindelijk is iedereen binnen geweest. Voor de jongens was dit een heel bijzonder moment voor ons was het meer ongemakkelijk omdat we niet wisten wat we moesten doen. Gelukkig komt er altijd wel iemand naar ons toe om uit te leggen wat er gebeurd.
Na Kandy gingen we verder op weg naar Nuwara Eliya. Onderweg hebben we nog geluncht langs de weg. Indika de kok had heerlijke rijst en curry gemaakt.Toen we aankwamen in Nuwara Eliya was het al 8 uur savonds. Er werd snel gekookt door de kok samen met de nannies terwijl wij met de jongens aan het muziek maken, zingen en dansen waren. Iedereen zat met dikke truien te bibberen want toen we vertrokken was het 35 graden en in Nuwara Eliya was het maar 12 graden.
De volgende dag zijn we in Nuwara Eliya gebleven. We hebben een boottocht gemaakt en zijn met busjes naar de hoogste berg van Sri Lanka gebracht. Een klein detail was dat het laatste stuk gelopen moest worden en we hadden geen rolstoelen meegenomen. Natuurlijk konden we geen enkele jongen de ervaring ontnemen dus schouders er onder en ze werden een voor een naar boven getild.
We werden terug gebracht naar de bus zodat de kok samen met de nannies kon gaan koken. Ja ze nemen gewoon alles mee om voor 50 mensen langs de weg te kunnen koken. Ondertussen zijn wij met de jongens een wandeling gaan maken door het Victoria Parc waar natuurlijk weer een groepsfoto gemaakt moest worden.
Vanuit Nuwara Eliya zijn we in een keer terug gereden naar Hellabeem. De planning was dat we om half 3 snachts aan zouden komen maar gelukkig waren we er 'al' om half 1!
Op de terugweg had ik genoeg tijd om even terug te kijken op de afgelopen 4 maanden en kreeg ik toch wel af en toe tranen in mijn ogen. We hebben zoveel gedaan en meegemaakt maar de jongens hebben voor de meeste impact gezorgd, ik ga ontzettend missen.
De komende 2 weken gaan we nog even volop genieten. We hopen op nog een beetje zon aangezien de moesson hier is begonnen kan het gewoon een maand alleen maar regenen. Zondag hebben we een echte Sr i Lankaanse bruiloft van de broer van Indika, de kok en verder hebben we nog niet veel plannen.
Tot snel allemaal!
Groetjes
Dit zal mijn laatste blog in Sri Lanka zijn. Nog 2 weken stage en dan stappen we alweer het vliegtuig in terug naar Nederland. Ongelofelijk hoe snel de tijd voorbij is gevlogen! We hebben het echt fantastisch hier met alle jongens van Hellabeem. Afgelopen weekend zijn we 2 dagen op pad gegaan met alle jongens die hier wonen en al het personeel. Om 2 uur 'snachts stonden we paraat om mee te helpen alle jongens in de bus te tillen en spullen te sjouwen. Om 3 uur had iedereen een plekje in de bus en waren alle 7 rolstoelen zo ver uit elkaar gehaald dat ze mee konden. Tijd om te slapen was er niet want de jongens waren zo enthousiast dat ze meteen muziek begonnen te maken. Na 4,5 uur rijden kwamen we aan in Pinnewela waar we een olifantenweeshuis gingen bezoeken. Ik was er al geweest met ons mam dus kon ik me bezig houden met het observeren van de jongens. Het geluk straalde ervan af! De meesten hadden nog nooit een olifant gezien! Nadat we een groepsfoto hadden gemaakt en gekeken hadden hoe de olifantjes werden gevoerd zijn we nog gaan kijken bij een gehandicapte olifant die ergens ver weg tegen het hek aan stond. Zijn been was uit de kom dus hij zal de rest van zijn leven tegen dat hek aan blijven hangen. Het was super zielig om te zien en ik zag ook dat het impact had op de jongens aangezien zij ook gehandicapt zijn. De meesten gehandicapten kinderen in Sri Lanka komen niet ver omdat er geen speciaal vervoer voor hen is. Veel kunnen niet naar school of zelfs niet uit huis. Gelukkig zijn er plekken zoals Hellabeem waar zij een toekomst hebben.
Ze vertelden ons dat we naar het meer moesten lopen omdat de olifanten daar gingen baden. Helaas was dat niet mogelijk met alle jongens dus bleven we bij de weg staan kijken hoe ze voorbij kwamen en dat was al fantastisch! De jongens keken hun ogen uit.
Na Pinnewela zijn we door gereden naar Kandy, naar de Temple of the Tooth, de beroemdste tempel van Sri Lanka waar de tand van Boeddha ligt. Het was een heel circus om de jongens daar binnen te krijgen aangezien de rolstoelingang niet geheel rolstoelvriendelijk was maargoed uiteindelijk is iedereen binnen geweest. Voor de jongens was dit een heel bijzonder moment voor ons was het meer ongemakkelijk omdat we niet wisten wat we moesten doen. Gelukkig komt er altijd wel iemand naar ons toe om uit te leggen wat er gebeurd.
Na Kandy gingen we verder op weg naar Nuwara Eliya. Onderweg hebben we nog geluncht langs de weg. Indika de kok had heerlijke rijst en curry gemaakt.Toen we aankwamen in Nuwara Eliya was het al 8 uur savonds. Er werd snel gekookt door de kok samen met de nannies terwijl wij met de jongens aan het muziek maken, zingen en dansen waren. Iedereen zat met dikke truien te bibberen want toen we vertrokken was het 35 graden en in Nuwara Eliya was het maar 12 graden.
De volgende dag zijn we in Nuwara Eliya gebleven. We hebben een boottocht gemaakt en zijn met busjes naar de hoogste berg van Sri Lanka gebracht. Een klein detail was dat het laatste stuk gelopen moest worden en we hadden geen rolstoelen meegenomen. Natuurlijk konden we geen enkele jongen de ervaring ontnemen dus schouders er onder en ze werden een voor een naar boven getild.
We werden terug gebracht naar de bus zodat de kok samen met de nannies kon gaan koken. Ja ze nemen gewoon alles mee om voor 50 mensen langs de weg te kunnen koken. Ondertussen zijn wij met de jongens een wandeling gaan maken door het Victoria Parc waar natuurlijk weer een groepsfoto gemaakt moest worden.
Vanuit Nuwara Eliya zijn we in een keer terug gereden naar Hellabeem. De planning was dat we om half 3 snachts aan zouden komen maar gelukkig waren we er 'al' om half 1!
Op de terugweg had ik genoeg tijd om even terug te kijken op de afgelopen 4 maanden en kreeg ik toch wel af en toe tranen in mijn ogen. We hebben zoveel gedaan en meegemaakt maar de jongens hebben voor de meeste impact gezorgd, ik ga ontzettend missen.
De komende 2 weken gaan we nog even volop genieten. We hopen op nog een beetje zon aangezien de moesson hier is begonnen kan het gewoon een maand alleen maar regenen. Zondag hebben we een echte Sr i Lankaanse bruiloft van de broer van Indika, de kok en verder hebben we nog niet veel plannen.
Tot snel allemaal!
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
